Het leiden van een bedrijf of bedrijfsonderdeel is uitdagend, leuk, aantrekkelijk, en het geeft veel voldoening. Maar het vraagt ook veel inzet en energie, de vraagstukken zijn complex van aard en je moet omgaan met allerlei (tegenstrijdige) belangen van verschillende partijen: klanten, RvC, RvT, aandeelhouders, management, medezeggenschap…
Zelfs als er sprake is van een prima functionerend directieteam met de nodige veiligheid en complementariteit in kennis en competenties, kan het prettig, inspirerend en vruchtbaar zijn (regelmatig) van gedachten te wisselen met iemand die jarenlange ervaring heeft in eenzelfde positie.
Voorwaarde is wel dat de gesprekspartner/coach zonder belang en waardevrij in het gesprek staat en dat het gesprek plaatsvindt in een context van absolute vertrouwelijkheid.
Vraagstukken
Vanuit mijn achtergrond als achtergrond als CEO/bestuurder/toezichthouder spreek ik op deze basis regelmatig met individuele ondernemers, directeuren en bestuursvoorzitters. In eerste instantie gaat zo’n gesprek vaak over de strategie van de organisatie, de vraagstukken die hieruit voortvloeien en de aanpak van die vraagstukken. Vanuit die gedachtewisselingen komt meestal het functioneren van het directieteam ter sprake, de rollen binnen het team, de specifieke vraagstukken van het team en de relatie met de medezeggenschap. We spreken over de relatie met de bovenliggende echelons, zoals de (internationale) board/RvC/RvT en de eventuele aandeelhouders, al of niet Private Equity. De relatie met de bank en de CFO is ook een onderwerp dat regelmatig door de CEO aan de orde wordt gesteld.
Valkuil
Belangrijk is ook het gesprek over jou als CEO, als mens en als functionaris. De eigen ambitie, de mogelijke eenzaamheid die deze verantwoordelijkheid soms met zich meebrengt. De onmacht en zelfs frustratie die je ervaart in bepaalde situaties, en hoe daar positief mee om te gaan. Wat hierbij vaak aan de orde komt is de vraag ‘Hoe behoud ik voldoende objectiviteit om afgewogen besluiten te kunnen (blijven) nemen?’. ‘Benader ik de problematiek voldoende waardevrij en hoe kan ik een waardevrije houding en aanpak borgen?’. Een andere vraag die ter sprake kan komen is: ‘Heb ik mijn eigen weerstand wel goed georganiseerd?’. Een te grote eensgezindheid binnen een directieteam kan een sterkte zijn, maar óók een uitgesproken zwakte, wanneer daar niet een positief kritisch proces aan vooraf is gegaan. Menig CEO is in deze valkuil getrapt met vergaande consequenties voor de organisatie.
Het zijn vraagstukken die er toe doen, en waar je niet altijd alleen of met collega’s binnen de organisatie uit komt. Hierover 1-op-1 van gedachten wisselen met een betrouwbare ‘buitenstaander’ die de klappen van de zweep kent, draagt niet alleen bij aan een plezierige invulling van deze mooie verantwoordelijkheid maar ook aan de continuïteit van de organisatie.